عباس اقبالی؛ مریم نیک فخر
چکیده
«وصف» به‌مثابة ابزار پردازش سخن و بهترین وسیلة تصویر هنری، زمینهساز بسیاری از آرایه‌های ادبی مانند تشبیه، مجاز و استعاره است. در آفرینش اغراض ادبی ازجمله: مدح، رثاء و غزل نقش‌آفرین بوده است ...
بیشتر
«وصف» به‌مثابة ابزار پردازش سخن و بهترین وسیلة تصویر هنری، زمینهساز بسیاری از آرایه‌های ادبی مانند تشبیه، مجاز و استعاره است. در آفرینش اغراض ادبی ازجمله: مدح، رثاء و غزل نقش‌آفرین بوده است و در نقد و تحلیلهای صرفی، نحوی و بلاغی متون مدّنظر قرار میگیرد. علاوهبراین بسامد تعابیر وصفی در آیات شریفة قرآن سبب برخی پژوهشهای قرآنی شده است. در این جستار به شیوة توصیفیتحلیلی نمونههایی از این تعبیرها در آیات شریفة قرآن واکاوی و معلوم شد که وصفهای قرآن مجید علاوه بر نقش بلاغی خود یکی از ابزارهای سخن وحی برای اقناع مخاطبان است. این وصفها در قالب تصویرهای دیداری یا شنیداری و از نوع متقابل و متنوع آن به رسایی سخن کمک کرده است. وصفهای قرآن با «محسوسساختن امور معنوی و غیبی» آنها را به ذهن مخاطب نزدیک ساخته و در اقناع وی ایفای نقش کرده است. اقناعی که سرانجامش با هدف غایی قرآن یعنی هدایت مردم سازواری دارد.
