سید محمد رضا میرسید؛ محمدرضا حاج اسماعیلی
دوره 2، شماره 2 ، پاییز و زمستان 1392، ، صفحه 93-118
چکیده
در چند دهه اخیر در سایه انتشار شمار قابل توجهی از ترجمه‌های فارسی قرآن کریم، مقوله «نقد ترجمه‌های قرآن» نیز به عنوان حوزه‌ای نوپا در پژوهش‌های علوم قرآنی شناخته شده که انتشار شمار فزاینده ...
بیشتر
در چند دهه اخیر در سایه انتشار شمار قابل توجهی از ترجمه‌های فارسی قرآن کریم، مقوله «نقد ترجمه‌های قرآن» نیز به عنوان حوزه‌ای نوپا در پژوهش‌های علوم قرآنی شناخته شده که انتشار شمار فزاینده این دسته از آثار در قالب مقالات، کتب و پایان نامه‌های دانشگاهی خود گواهی گویا بر این مدعاست. بررسی این آثار مبیّن این واقعیت است که بخش قابل توجهی از آنها متأثر از یافته‌های نوین دانش زبان شناسی به موضوعاتی چون نقد نحوی، صرفی، واژگان، بلاغی، سبکی و گفتمانی اختصاص یافته است که در جای خود اهمیت و ارزش انکارناپذیر دارد. این مقاله بر آن است تا ضمن نقد برخی از معانی مندرج در کتب فرهنگ لغت، با رجوع به روایات تفسیری، به ارائه رویکردی پیشنهادی در خصوص معادل گزینی برخی از واژه‌های قرآنی برآید و در نهایت ترجمه‌های ارائه شده از برخی واژگان قرآنی را مورد نقد و بررسی قرار دهد.پر واضح است که در کنار پرداختن به این دسته از روایات، رجوع به فرهنگ‌های لغت عمومی و اختصاصی با هدف به تصویر کشیدن نسبت و جایگاه این دسته از روایات با فرهنگ‌های موجود اجتناب ناپذیر می‌نماید. به باور نویسندگان، این رویکرد پیشنهادی می‌تواند به عنوان رویکردی جدید در ترجمه و تفسیر آیات قرآن راه‌گشا باشد.
